پژوهشگران توانسته‌اند ارتباط لیزری مستقیم بین یک هواپیمای تحقیقاتی و ماهواره‌ای در مدار پایین زمین برقرار کنند. این ارتباط با سرعت خارق‌العاده ۱ گیگابیت بر ثانیه انجام شد و بخشی از پروژه شبکه فضایی پراکنده پنتاگون محسوب می‌شود. این فناوری از لیزر مادون قرمز با توان بالا استفاده می‌کند و نسبت به ارتباطات رادیویی، تأخیر کمتر، امنیت بیشتر و مقاومت بالاتری در برابر نویز دارد. این دستاورد می‌تواند آینده ارتباطات هوایی، اینترنت پرواز و امنیت داده‌ها را متحول کند.
در این آزمایش، ترمینال نوری (OCT) که روی بدنه‌ی هواپیما نصب شده، ارتباط موفقی با ماهواره‌ی کیپلر برقرار کرد و توانست با سرعت زاویه‌ای ۲۵ درجه بر ثانیه، ارتباط برقرار کند، چیزی که در پروژه‌های قدیمی تقریباً غیرممکن بود؛ این پایانه با لیزر ۱۰ واتی طراحی شده و برد حداکثر ۵,۵۰۰ کیلومتر را دارد.
از دهه ۱۹۷۰، ارتش آمریکا آزمایش‌هایی با لیزرهای دینامیک انجام داده که حتی در مواردی موفق به انهدام پهپاد یا موشک شده‌اند. پروژه‌هایی مثل Airborne Laser Lab روی هواپیمای KC-135 و بعدها YAL-1 روی بوئینگ 747 برای رهگیری موشک‌های بالستیک با لیزر طراحی شدند، اما هیچ‌کدام به مرحله عملیاتی پایدار نرسیدند. سامانه‌هایی مثل ZEUS برای انهدام مین‌ها در عراق و افغانستان استفاده شدند، اما برد و توان محدود داشتن. این آزمایش نه برای انهدام، بلکه برای انتقال امن داده‌های تاکتیکی طراحی شده، یعنی کاربرد آن در فرماندهی، کنترل، و عملیات‌های ترکیبی است. 
