والتر کانینگهام، فضانوردی که با «آپولو ۷» اولین مأموریت فضایی موفق سرنشین‌دار ناسا را انجام داده بود، بامداد سه شنبه در ۹۰ سالگی درگذشت.
درگذشت یک اسطوره
والت کانینگهام، خلبان جنگنده، فیزیکدان، کارآفرین و کاشف بود و بیل نلسون، مدیر ناسا، در باره او گفته است: «در آپولو ۷ که اولین پرتاب سرنشین‌دار ماموریت آپولو بود، والت و همکارانش تاریخ‌ساز شدند و راه را برای نسل آرتمیس که امروز می‌بینیم هموار کردند.»
او در سال ۱۹۵۱ به نیروی دریایی آمریکا ملحق شد و به‌عنوان سرباز وظیفه در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده خدمت کرد و با درجه سرهنگی بازنشسته شد. او ۵۴ ماموریت را به‌عنوان خلبان جنگنده در کره انجام داد. او تجربه بیش از ۴۵۰۰ ساعت پرواز در ۴۰ هواپیمای مختلف (از جمله بیش از ۳۴۰۰ ساعت در هواپیما‌های جت) را داشت.
کانینگهام در سال ۱۹۶۳ به عنوان بخشی از کلاس سوم فضانوردان ناسا به عنوان فضانورد انتخاب شد. او به عنوان خلبان ماژول ماه برای پرواز ۱۱ روزه آپولو ۷ در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ اولین پرواز سرنشین‌دار فضاپیمای آپولو را انجام داد.
“باب جیکوبز” سخنگوی ناسا، مرگ کانینگهام را در آسوشیتدپرس تایید کرد اما جزئیات بیشتری را ارائه نکرد. همسرش، دات کانینگهام، در بیانیه‌ای گفت که او روز سه‌شنبه درگذشت، اما مکان و دلیل مرگ او را اعلام نکرد.
کانینگهام یکی از سه فضانورد مأموریت آپولو ۷ در سال ۱۹۶۸ بود. در این ماموریت سه فضانورد آمریکایی والتر شیرا، دان ایزل و والتر کانینگهام در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ به مدار زمین پرتاب شدند. آنها طی ۲۶۰ ساعت پرواز، زمین را ۱۶۳ بار دور زده، کلیه تجهیزات و ادوات آپولو را آزمایش کردند. آپولو-۷ سرانجام روز ۲۲ اکتبر در اقیانوس اطلس فرود آمد. بخش فرماندهی آپولو- ۷ امروز در موزه مرزهای پرواز در دالاس از ایالت تگزاس قرار دارد و مردم می‌توانند آن را از نزدیک ببینند. ناسا گفت که کانینگهام، آیزل و شیرا یک مأموریت تقریباً عالی را انجام دادند.
فضانوردان آپولو ۷ همچنین برای گزارش‌های تلویزیونی روزانه‌شان از مدار، جایزه ویژه امی را به دست آوردند. این اولین ماموریت فضایی سرنشین دار ناسا از زمان مرگ سه فضانورد آپولو ۱ در حادثه ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ بود.
کانینگهام ماموریت آپولو ۷ را در رویدادی در سال ۲۰۱۷ در مرکز فضایی کندی به یاد آورد و گفت: این ماموریت به ما امکان داد بر همه موانعی که پس از آتش‌سوزی آپولو ۱ داشتیم غلبه کنیم و طولانی‌ترین و موفق‌ترین پرواز آزمایشی را انجام دهیم.
زندگینامه کوتاه کانینگهام
کانینگهام در کرستون، آیووا به دنیا آمد و قبل از ثبت‌نام در نیروی دریایی در سال ۱۹۵۱ و خدمت به عنوان تفنگداران دریایی، در دبیرستانی در کالیفرنیا تحصیل کرد. او بعداً مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود در رشته فیزیک را از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس گرفت و در آنجا تحصیلات دکترا را نیز به پایان رساند و قبل از پیوستن به ناسا به عنوان دانشمند برای اندیشکده سیاستگذاری جهانی غیرانتفاعی آمریکایی رند کار می‌کرد.
کانینگهام سال قبل از مرگش در مصاحبه‌ای به یاد می‌آورد که فقیر بزرگ شده و رویای پرواز هواپیماها و نه فضاپیماها را در سر می‌پرورانده است.
کانینگهام به اسپیکر ریویو گفت: وقتی من بزرگ شدم، نمیدانستم در جهان فضانوردان نیز وجود دارند.
پس از کار در ناسا او به کار مهندسی، تجارت و سرمایه‌گذاری ادامه داد و به یک سخنران عمومی و مجری رادیو تبدیل شد. او خاطراتی در مورد حرفه و دوران فضانوردی خود به نام “پسران تمام آمریکایی”(All American Boys) نوشت.
اگرچه کانینگهام پس از آپولو ۷ هیچ گاه مأموریت فضایی دیگری انجام نداد، اما همچنان طرفدار اکتشافات فضایی بود. او سال گذشته به روزنامه اسپوکین واشنگتن، گفت: من فکر می‌کنم که انسان‌ها باید به کاوش خود در فضا ادامه دهند.
از کانینگهام همسرش، خواهرش کتی و فرزندانش برایان و کیمبرلی به یادگار مانده است.
